Τα κράνα αναφέρονται για πρώτη φορά στην Ομήρου Οδύσσεια, όταν η Κίρκη παγιδεύει τους συντρόφους του Οδυσσέα, τους μεταμορφώνει σε χοίρους και τους δίνει μεταξύ των άλλων και κράνα.
Τα κράνα έχουν υψηλή αντιοξειδωτική ικανότητα (μεγαλύτερη ακόμα και από το ρόδι και τα δαμάσκηνα) και εμπεριέχουν μια σειρά πολύτιμων μεταλλικών στοιχείων και ιχνοστοιχείων, με ιδιαίτερα σημαντική την περιεκτικότητα τους σε κάλιο σε επίπεδα τέτοια, που μοιράζονται το βάθρο της πρωτιάς με την μπανάνα και τα ακτινίδια!
Στο επιστημονικό περιοδικό Food Chemistry (Volume 102. Issue 3. 2007, Pages 777-783) δημοσιεύθηκε το 2007 μια Ελληνική συγκριτική μελέτη μεταξύ διαφόρων ποικιλιών σμέουρων, βατόμουρων, φραγκοστάφυλων και κράνων, η οποία τεκμηρίωσε ότι τα κράνα έχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και ανθοκυανινών που είναι ισχυρά φυτικά αντιοξειδωτικά , όπως επίσης και σε δεοξυριβόζη ένα βασικό δομικό συστατικό του DNA.
Στο απώτατο παρελθόν, τα κράνα χρησιμοποιήθηκαν ως χυμός έναντι του σακχαρώδους διαβήτη (Shukurov, 1981; Sokolv and Zamotayev, 1985) αλλά και ως σκόνη από αποξηραμένους καρπούς για την καταπολέμηση της διάρροιας και των αιμορροΐδων (Asadov et al. 1990; Damirov et al. 1983).
